CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Friday, September 11, 2009

INdahnYa TakdIR-13

episode 13

Sudah dua kali Q mengelilingi kereta putih itu, macam tak percaya pulak yang Swift tu dah ada kat tangan. Selalunya berangan je tengok orang bawa atas jalan, mana mampu nak beli kereta kecik yang rega puluh-puluh ribu tu. Orang dah bagi pinjam ni kira dah bertuah sangat.

‘nak kena bagitau Kay ni’ pantas saja dia melangkah mendaki anak tangga ke tingkat 6.

“kau dari mana ni Q?......apasal kau pak…..”

“hang jangan nak kata apa. Ada dah cukup malu tadi” tahu sangat kawannya akan bertanya tentang kod pakaiannya sekarang.

“tukar la weh, aku nak bawak hang ronda ni”

“kalau nak kau merempit malam-malam ni, ampun la. Aku tak nak ikut. Buat kena tahan dengan abang po naya je lepak balai sampai pagi” Kay dah mula melangkah semula ke depan TV.

“tu la hang, bukan nak tanya dulu…main langgar ja. Sapa kata aku ajak pi merempit. Aku nak ajak pi pusing-pusing je,… nampak ni?” kunci ditangan digoyang-goyang didepan muka Kay.


“kunci kereta sapa tu?”

“bos aku bagi pinjam, sebab motor aku dia amik”

“bos?.... Piejun ke?”

“mamat tak berapa centre tu mana ada, dia kena pi tengok kilang….”

“takkan bapak singa kot….dia dah jadi teddy bear ke?”

“mungkin la kot, dah bleh cakap elok-elok dah sekarang… ni hang nak pi ke tak?”

“nak la…sat noooo, aku tukaq baju” Kay kalau bab ronda-ronda ni memang tak pernah tolak punya.

*************************************

Buka je mata, sudah terhidang didepan mata syiling putih, toleh ke kiri ada tirai warna peach, toleh kanan ada ada adik tengah tido atas katil. Pakai baju warna hijau, tak cantik langsung warna dia.

Kemudian mata jatuh pada baju sendiri, pun baju hijau tu jugak. Aku kat mana ni? Tangan kiri yang cuba diangkat terasa sakit yang amat.

“auuchhhh”

“tangan awak terseliuh tu” cepat je anak mata mencari empunya suara. Seorang lelaki yang tak dikenali sedang berdiri dihujung katil. Dengan jeans koyak + baju kotor penuh dengan minyak hitam. Macam pernah nampak tapi tak pasti kat mana.

“awak ni siapa?”

“maafkan saya, saya yang langgar tadi. Brek kereta tak function. Saya Adam”

Q Cuma mengiakan ‘ok, aku accident. So…..” lambat sungguh otak nak berfungsi bila sakit macam ni.

“saya tak tahu nak call siapa. Cari jugak handset awak, tapi tak jumpa”

“what?????... phone saya hilanggggggggg????????? Q dah mula buka volume suara.

“nah…. Call la parents awak. Mesti dia orang risau” Q menyambut butterfly dari tangan lelaki tu. Ada lagi ye orang sekarang pakai Nokia 8250 ni.

Q berfikir sejenak, macam mana nak call Kak Mawar, dia bukannya hafal nombor telefon makcik tu. Call office je la.

“Hello, Mawar please”



“Kak, bagitau bos Q mc” lemah je suara Q.

“mc nape? Sakit ke?”

“Q accident la kak, ada kat GH ni”

“teruk tak?”

“ok lagi, boleh call akak lagi ni”

“nanti akak bagitau bos, akak try ke sana secepat mungkin”

“ala kak, tak yah risau la. Q ok lagi, akak buat kerja dulu, dah abis office hour nanti kak datang la. Lagipun nurse ada leh jaga Q. doktor handsome-handsome punya banyak. Boleh je Q minta tolong dia orang”

“ye lah, kamu tu jaga diri baik-baik, habis keje nanti akak gi tengok kamu”



“Q mana Mawar?....mengelat lagi?” soal Hakim ketika keluar dari bilik mesyuarat.

“dia call tadi, dia amik mc. Accident katanya. Ada kat GH sekarang”

“kenapa awak tak bagitau saya dari tadi,….saya nak ke sana sekarang. Kalau ada sesiapa cari, suruh call phone saya”

Mawar dah pandang pelik gelagat Hakim. Selalunya cool je kalau depan staf, ni tetiba jadi kalut pulak bila dengar Q accident. Kan dah kantoi…. Tak kan la nak gi masuk bilik meeting yang penuh dengan client penting nak bagi tau kerani accident.



Q merenung kaki yang bersimen dan tangan yang beranduh, tak rasa sakit sangat sebab kesan bius masih ada lagipun dah telan pain killer tadi. Mamat kat kerusi sebelah masih lagi diam lepas kena marah tadi. Banyak cakap sangat, dah penat dengar mamat tu minta maaf sejak dia sedar balik 2 jam lepas. Tapi bila tengok muka Encik Adam ni kesian la pulak nak marah lebih-lebih.

“nah” Adam menghulurkan tuala baby pada Q. ntah dari mana la dia chilok.

“nak buat apa?” Q dah blur bila tetiba je mamat yang langgar dia menghulurkan tuala.

“saya rasa awak pakai tudungkan?” cepat je tangan kanan menyentuh rambut yang sudah di ikat oleh sapa ntah. Eeerrrkkk!! Kantoi dah dengan mamat ni, free je dia dapat tengok benda yang selama ni Q jaga.

“tudung awak dah kotor, darah pun ada. Jadi saya buang je tadi”

“awak tak nak balik ke Adam? Dah lama awak kat sini” soal Q bila rimas dengan renungan mata lelaki tu.

“saya tunggu kawan awak sampai. Lepas tu baru saya balik”

“awak ni biar benar,….. kalau nak tunggu kawan saya datang, maghrib nanti baru awak boleh balik”

“tak pe, saya yang salah, so saya sanggup tunggu”

tau takpe….tapi tu setakat dalam hati je la. Tak sampai hati pulak nak cakap kasar bila tengok muka bersalah Encik Adam ni “saya takde apa la, lagipun nurse pun ada. Awak balik la” akhirnya itu je yang mampu terluah.

“awak tak nak call bagitau kat parents awak ke Q? cukup ke call bagitau office je?” tengok…. Dia dah ubah ke topik lain pulak bila orang halau dia balik.

“ummi ngan abah saya jauh. Kesian pulak nak suruh mai sini”

“kalau awak nak, saya boleh pergi ambil diaorang”

“awak ni logik la sikit, takkan nak gi ambik ummi saya kat Penang”

“awak orang Penang ke?”

“tak kan tak perasan dengar longhat saya ni” dan Adam hanya terenyum. Kaya dengan senyuman betul mamat ni. Boleh bikin hati guae cair……

“saya ni tak pandai sangat nak teka tempat asal orang, selalunya bila saya teka mesti salah. Sebab tu saya tanya terus” berterus terang betul la mamat ni.

“eekk? Ada pulak macam tu”

“Q….” dengar je suara yang agak berlainan tu terus Q menoleh…..mak!!!!!!!!! macam mana bapak singa pulak yang sampai sini. Terus je tuala dikepala ditarik menutup muka. Eeeee!!!! Tak nak bapak singa nampak……nanti kena dengar ceramah lagi.

0 comments:

kekawan

About Me

My photo
only a simple person with the simple mind....:-) semua layan jek....